- Παπαδόπουλος, Ιωάννης Β
- (Πικρίδι, Κωνσταντινούπολη 1875 – Αθήνα 1956). Έλληνας μεσαιωνολόγος και φιλόλογος. Αδελφός της διηγηματογράφου Αλεξ. Παπαδόπουλου (1868 – 1907), σπούδασε βυζαντινολογία στο Παρίσι. Πριν έρθει στην Ελλάδα, δίδαξε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και διετέλεσε (τελευταίος) πρόεδρος του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινούπολης. Το 1926 διορίστηκε καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε μεσαιωνική ελληνική γραμματεία μέχρι το 1938. Τον επόμενο χρόνο εξελέγη καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά ο διορισμός του δεν πραγματοποιήθηκε από την κυβέρνηση Μεταξά. Η συμβολή του είναι περισσότερο εντυπωσιακή στις εργασίες του για το λεγόμενο Μείζον Χρονικόν (Chronicon Majus) του ιστοριογράφου της Άλωσης Γεωργίου Σφραντζή, το οποίο, χάρη στις έρευνες του Π., αποδείχθηκε ότι δεν είναι γνήσιο, όπως το σωζόμενο σε δημώδη γλώσσα συντομότερο Chronicon Minus, αλλά πλαστογράφημα, έργο κυρίως του μητροπολίτη Μονεμβασίας Μακαρίου Μελισσουργού. Ο Π. ανέλαβε για λογαριασμό της βιβλιοθήκης Teubner να εκδώσει κριτικά το Μείζον (εκδόθηκε τελικά μόνο ο πρώτος τόμος, το 1935). Τον απασχόλησε επίσης και ο αστρονόμος και κληρικός Γεώργιος Χιονιάδης, τις επιστολές του οποίου δημοσίευσε το 1927. Από τις υπόλοιπες εργασίες του οι σηματικότερες είναι η σχετική με τον Θεόδωρο B’ Λάσκαρι, αυτοκράτορα της Νικαίας (1909), και η αναφερόμενη στην αραβοκρατία στην Κρήτη (1948). Οι εργασίες του, που αναφέρονται στον Σφραντζή, εκδόθηκαν συγκεντρωμένες σε έναν τόμο, στην Αθήνα, μετά τον θάνατό του (1957).
Dictionary of Greek. 2013.